21ΗΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

<< Ψάλλατε φαίδραι Παρθέναι, της Παρθένου της αγνής και Αγίας των Αγίων εισοδιων εορτής >>.

Αγαπητοί Αδελφοί

Παρθενική Ιερα Πανήγυρης σημερα εορτάζουμε , οπου μας συγκέντρωσε όλους εμάς σημερα σε αυτό τον Ιερόν χώρο.

Η βασίλισσα των Αγγέλων , η Δέσποινα των ανθρώπων , η κυρία όλης της κτίσεως , η μεγάλη δόξα όλης της ανθρωπότητος εισέρχεται σημερα εις τα Αγια των Αγίων .

Αγαπητοί Αδελφοί στην Παλαιστίνη ζούσε ένα ανδρόγυνο ο Ιωακείμ και η Αννα , οπου δεν είχαν αποκτήσει παιδία , είχαν όμως μεγάλες αρετές είχαν την ρίζα της καταγωγής τους από τον βασιλέα  Δαβίδ και ήταν αρκετά πλούσιοι , πήγαιναν  τακτικά στην συναγωγή έκαναν ελεημοσύνες, είχαν αγαπη για όλους τους συνανθρώπους τους, μονο μια μεγάλη στεναχώρια είχαν ότι δεν τους είχε χαρίσει ο θεός ένα παιδί.

Την εποχη εκείνη Αγαπητοί μου Αδελφοί όσοι δεν είχαν αποκτήσει παιδιά όσα και καλά να έκαναν ήταν περιφρονημένοι άνθρωποι , στην συναγωγή κάθονταν τελευταίοι σε μια γωνιά άκρη  , έδιναν την προσφορά τους στον θεό τελευταίοι , βασικά τους θεωρούσαν αμαρτωλούς και γι’ αυτό ο θεός δεν τους είχε χαρίσει παιδιά.

Σε μια μεγάλη εορτή των εβραίων πήγε ο Ιωακείμ και η Αννα όπως πάντα στην συναγωγή αλλά επειδή είχαν αργήσει λίγο πίστεψαν ότι ολοι οι ευρισκόμενοι είχαν πάει την προσφορά τους στον αρχιερέα και πήγαν να δώσουν και αυτοί ότι είχαν δια τον θεον , όμως ο αρχιερέας τους ελέγχει και τους βρίζει γιατί δεν είχαν αποκτήσει παιδιά και έπρεπε να περιμένουν στο τέλος μετά απ' όλους να πάνε την προσφορά τους.

Ο Ιωακείμ και η Αννα λυπήθηκαν πολύ και έφυγαν από την συναγωγή με κλάματα στον δρόμο ο Ιωακείμ λέει προς την Αννα :

<< δεν έχω καρδιά να έρθω στο σπίτι μας δεν θέλω να ζω είμαστε οργισμένοι και υβρισμένοι από τον θεό μας και από τους ανθρώπους πήγαινε σπίτι κάνε ελεημοσύνη όσο μπορείς και προσευχήσου στον θεό να μας χαρίσει ένα παιδί>>.

Ετσι και έγινε η Αννα με δάκρυα στα μάτια παρακαλούσε τον θεον να τους χαρίσει ένα παιδί , και το παιδί αυτό το αφιερώνουν στον θεον,  και ο Ιωακείμ εις το ορος που είχε πάει και αυτός το ίδιο παρακαλούσε.

Ο Πολυεύσπλαχνος θεός βλέποντας τα δάκρυα και τους στεναγμούς τόσο της Άννας αλλά και του Ιωακείμ εσπλαχνίσθει και στέλνει τον Αρχάγγελο του Γαβριήλ στον Ιωακείμ και του αναγγέλλει ότι ο θεός άκουσε τον πόνο της καρδιάς τους και ότι θα αποκτήσουν  θυγατέρα οπου αυτή θα είναι η βασίλισσα των ουρανών και θα γεννήσει τον θεον των όλων.

Το ίδιο ανακοίνωσε ο άγγελος και στην Αννα.

Ετσι και έγινε η Αννα εκ σποράς ανδρός συνέλαβε παιδί και μετά εννέα μήνες γέννησε την Υπεραγια Θεοτόκο μας οπου την 8^ην ημέρα την ονόμασαν Μαριάμ.

Όταν πέρασαν τα τρία χρονια και απογαλακτώθει η Μαριάμ οι γονείς θυμήθηκαν ότι την είχαν τάξη στον θεον μας αμέσως κάλεσαν συγγενείς και τις φίλες της Μαριάμ και με πομπή και λαμπάδες πήγαν στον Ναό του Κυρίου.

Πλησιάζοντας στον Ναό ο αρχιερέας Ζαχαρίας βλέποντας την Θεοτόκο μας εσκηρτισε από χαρά γιατί το αγιο πνεύμα είχε πει σε αυτόν για την Παρθένο .

Ο αρχιερέας Ζαχαρίας προσφωνεί την παρθένο με την φωνή του Δαβίδ λέγοντας :

<< άκουσον θυγατερ και ιδε και κλινον το ους σου, και επιλαθου του λαού σου, και του οίκου του πατρός σου , και επιθυμήσει ο βασιλεύς του κάλλους σου>>.

Ακούγοντας τα λόγια αυτά οι γονείς της παρθένου λένε προς τον Ζαχαρία :

<< Δέξου Αρχιερεύς την θυγατέρα μας Δέξου την αμόλυντη και τοποθέτησε την στον Ναό του Κυρίου διότι εκεί την τάξαμε>>

Μόλις άκουσε ο Ζαχαρίας τα λόγια των γονιών επήρε την Θεοτόκο και την οδήγησε στο ιερό βήμα.

Για πρώτη φορά εις την ιστορία γυναίκα εισέρχεται στο ιερο βήμα, εκεί υπήρχαν η στάμνα οπου συνάχθηκε το μάννα εξ ουρανού, η ράβδος του Ααρών, το χρυσό θυμιατήριον, και οι πλάκες οπου είχε γραφτεί από τον θεό οι δέκα εντολές , Μόλις εισήλθε η παρθένος μεσα στο ιερο όλα αυτά έπεσαν κάτω και έβαλαν μετάνοια στην Θεοτόκο μας προσκυνώντας την.

Όλα αυτά ήταν τα ιερα σύμβολα της θεοτοκου μας οπου έκλεισαν γόνυ και προσκύνησαν αυτήν .

Η ζωντανή κιβωτός είναι αυτή που έσωσε τους ανθρώπους από τον κατακλυσμό όχι μονο των νερών αλλά και τον κατακλυσμό της αμαρτίας.

Η χρυσή στάμνα είναι αυτή που έσωσε τους ανθρώπους στέλνοντας ο θεός το θειο μάννα για 40 ολόκληρα χρονια και έθρεψε τους παντας .

Η θεια πλάκα οπου γράφτηκε ο λόγος του θεού μεσα από τις εντολές είναι ο λόγος που τήρησε κατά γράμμα η Θεοτόκος και σε αυτή ενσαρκωθη ο θεός των πάντων.

Η ράβδος του Ααρών είναι αυτή που βλάστησε στον ανθρωπο , στον θεό, και στον λυτρωτή του κόσμου με τον θείον λόγο του.

Η Θεοτόκος παρθένος έμεινε για 12 χρονια στον Ναό και τρεφόταν με ουράνιο τροφή που έφερνε ο άγγελος Κυρίου Γαβριήλ , δεν είχε συντροφιά κανένα η Θεοτόκος για 12 χρονια μονο τους αγγέλους , μέχρι την ημέρα που η Θεοτόκος βγήκε και εμνηστευεθει τον δίκαιον Ιωσήφ .

Αγαπητοί μου Αδελφοί αυτή την μεγάλη και αγια ημέρα εορτάζουμε σημερα , και μεσα από αυτή ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει τον δρόμο του , να γίνουμε ίδιοι όπως ο Ιωακείμ και η Αννα υπομονετικοί, με πλούσια αισθήματα αγάπης , στοργής , και πίστης στον θεον μας.

Να είμαστε φίλοι όλων των ανθρώπων φίλων και εχθρών μας, να συγχωρούμε και κυρίως να μην σπέρνουμε το κακό στον συνάνθρωπο μας  αντίθετα να αγκαλιάζουμε τους παντας, ότι και να μας κάνουν εμείς σαν χριστιανοί οφείλουμε να συγχωρούμε.

Στην εκκλησία δεν μετρά ποιος έχει περισσότερα χρήματα, η καλύτερα ρούχα, στην εκκλησία δεν μετρά ποιος έχει θέσεις και αξιώματα , στην εκκλησία μετρά ποιος μπορεί να κοιτά τον συνάνθρωπο του στα μάτια και να του στέκεται πάντα και στα καλά και στα κακά , αυτό σας καλώ να κανουμε ολοι μας να κοιταγομαστε στα μάτια και να έχουμε αγαπη και ομόνοια τότε ο θεός θα μας ευλογεί λέγοντας άξια Τεκνα εισέλθετε εις την κοινή τράπεζα της σωτηρίας .

Να είστε καλά ολοι .

Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Μεγαγιάννης